دنیای امروز دنیای نزدیک شدن به وعده‌هایِ گذشته‌هایِ خیلی دوره. کی باور می‌کرد یه روزی بشینی و همه دنیا رو ببینی و از اون .

دنیای امروز دنیای نزدیک شدن به وعده‌هایِ گذشته‌هایِ خیلی دوره. کی باور می‌کرد یه روزی بشینی و همه دنیا رو ببینی و از اون مهم‌تر پوچی مسیر حرکت دنیا رو! و خنده‌دارترین بخش داستان اینه که به این پوچی افتخار هم بکنی .

تا این جای زندگیم فقط یک جا بود که مفهوم کُل رو دیدم، اونم

حماسه اربعین بود. همه جای این دنیا فقط جزئه که مهمه غیر

اربعین . خونه‌ی من، ماشین من، مدرسه‌ی پسر/دختر من، رفاه من و صد‌های مملوک منِ دیگر. هم و غم زندگی ما شده پاسداری از مملوکات خودمون. این یعنی تو کل دنیا فقط جزء مهمه. به قول معروف دیگی که برای من نجوشه میخوام سر سگ توش بجوشه!».

اینجاست که موعودی نیازه تا کل رو برامون اجرا کنه، اونوقت دنیا زیبا می‌شه و پرمغز .