گفتمش صاحب دلا نقشی بکش از زندگی ، با قلم نقش حبابی بر لب دریا کشید .

گفتمش صاحب دلا نقشی بکش از زندگی
با قلم نقش حبابی بر لب دریــــــــا کشید

ده پونزده سال پیش بود که یه قاب شیشه‌ایِ رومیزی با شعر فوق از

جمکران خریدم (متاسفانه یکی دو سال پیش تو اثاث‌کشی شکست)؛ اون موقع فقط از شعرش خوشم اومد ولی الان چند ساله به این نتیجه رسیدم که فقط یک بیت شعر نبود و معنای زندگی دقیقا همینه؛ البته نه به این معنا که درویش‌گونه زندگی کنی و هیچ تلاشی نکنی، ولی زندگی خیلی بی‌ارزش‌تر از اونیه که بخوای روش حساب باز کنی .